اوج گرفتن کرونا و همزمانی آن با شروع سال تحصیلی جدید موجب ایجاد فضای آموزشی متفاوتی برای همه دانش‌آموزان جهان شده‌است. اما دانش‌آموزان در دیگر کشورها به چه شکل مدرسه می‌روند؟
دانش‌آموزان خارجی در شرایط کرونا چطور به مدرسه می‌روند؟
امسال سال تحصیلی جدید در همه جای جهان به شکل متفاوتی آغاز شد. در کشور ما دانش‌آموزان 15 روز زودتر از سال‌های گذشته خودشان را برای درس خواندن آماده کردند و ترم تازه برای ورودی‌های جدید دانشگاه نیز قرار است دیرتر آغاز شود. به دلیل شیوع ویروس کرونا بیشتر مدارس سیستم آموزش غیرحضوری را برای فعالیت‌های آموزشی انتخاب کرده‌اند. اینطور که دانش‌آموزان از طریق اپلیکیشن «شاد» که تهیه شده است در کلاس شرکت می‌کنند و با ابزارهایی که در آن موجود است درس‌ها را به صورت غیر حضوری آموزش می‌بینند. شبکه آموزش صداوسیما نیز تمام و کمال در اختیار سیستم آموزش غیرحضوری قرار گرفته و دروس پایه‌های مختلف را در زمانبندی مشخص آموزش می‌دهد تا آموزش ایمن برای همه دانش‌آموزان ایران در دسترس باشد.
سیستم آموزش‌های حضوری نیز با رعایت پروتکل‌های بهداشتی در همه کشورهای جهان این روزها برقرار است. اگرچه موج شیوع کرونا در همه جای جهان به یک شکل نیست اما نمودارها نشان می‌دهد کرونا در جهان همچنان رشد صعودی خود را دارد. از این رو با والدین ایرانی مختلف در سایر نقاط ارتباط گرفتیم تا از اوضاع آموزشی کشورهای محل اقامت آنها با خبر شویم.
طیبه ابوالقاسمی از انگلستان
سال گذشته مدارس به مدت کوتاهی بسته بود. اما مشکلی که پیش آمد این بود که یکسری مشاغل حساس مثل دکترا و پرستارهایی که فرزند داشتند نمی‌دانستند باید فرزندشان را چه کار کنند. از این روز مدارس به خانواده‌ها پیام دادند که اگر بخواهید می‌توانید فرزندتان را به مدرسه بیاورید ولی اولویت با بچه‌هایی بود که خانواده‌هایشان شغل‌های حساسی مانند کادر درمان دارند. از این روز از هرکلاسی حدود 15 نفر را انتخاب می‌کردند تا به مدرسه بیاید. در کنار این یک سیستم آموزش مجازی نیز وجود داشت که برای ما google classroom بود که به شکل وب‌سایت بود و معلم‌ها لینک‌‌های آموزشی در آن قرار می‌دادند و بچه‌ها موظف به انجام آن بودند و می‌فرستادند. رابطه بین ما و مدرسه همین سایت بود که هر دانش‌آموزی یوزر پسورد خودش را داشت. معلم‌ها هم هر چندوقت یکبار با ما تماس می‌گرفتند و جویای تکالیف بچه‌ها بودند.
در تابستان هم مدارس حدود 40 روز بسته بود و دوباره از اول سپتامبر مدارس باز شد. قانون اینجا به این شکل است که شما اگر فرزندتان را به مدرسه نفرستید به صورت روزانه جریمه خواهید شد. اما امسال اینطوری نبود و گفتند هرکس از تعطیلات می‌آید می‌تواند تا 14 روز بچه‌اش را به مدرسه نفرستد و چون من از ایران آمده بودم بچه‌هایم را نفرستادم. اما دیگر برای سال جدید سیستم آنلاینی وجود ندارد و همه آموزش‌ها به شکل حضوری است. برای دوره ابتدایی هم بچه‌ها حق زدن هیچگونه ماسکی ندارند. یعنی حتی یکی از دوستان من که بچه ابتدایی‌اش ماسک زده بود وقتی وارد مدرسه شده بود گفتند که حتما باید ماسک را برداری. اما فقط وقتی پدر و مادر به مدرسه می‌روند باید حتما ماسک داشته باشند. در مدرسه هم مدام روی شستن دست هر 20 دقیقه و استفاده از مواد ضدعفونی کننده تاکید می‌کنند.در چندوقت اخیرا زمزمه‌هایی هست که دوباره سیستم کلاس مجازی را راه بیندازند و خب من به شخصه بسیار نگران هستم چون آمار شیوع کرونا در انگلیس بسیار بالاست و حتی به روزی 6000 نفر می‌رسد.
یکی از ابتکارات جالبی که مدرسه دخترم انجام داده این است که والدین را دسته‌بندی کرده‌اند تا برای جلوگیری از ازدحام ساعت مشخصی دنبال فرزندشان بیایند. مثلا یکسری ساعت 15:00، بعد 15:5 بعد 15:10 و همینطور...
خانم یونسی از هلند
در هلند این روزها روزانه تست کرونای حدود 2000 نفر مثبت می‌شود و تعداد فوتی اما کم است. بچه‌ها فعلا حضوری مدرسه می‌روند. بچه‌ها هنگام ورود و خروج باید ماسک داشته باشند اما در کلاس نیازی به ماسک نیست. سال گذشته نیاز به کلاس‌های مجازی شد و خب چون فرزند من مدرسه بین‌المللی می‌رود خود مدرسه به بچه‌ها در مدرسه داشتند و بعد از آن به خانه آوردند. کلاس‌هایشان در google classroom برگزار می‌شود و خود هلند نرم افزاری در این مورد ندارد. هرچندوقت هم در یک نرم افزار دیگر دو سه نفری یک زمانی به معلم‌شان به صورت تماس تصویری صحبت می‌کردند. اما امسال که دوره متوسطه می‌رود خود خانواده‌ها باید تبلت تهیه کنند و حتما تبلت باید از برند اپل باشد چون برنامه‌های مدرسه فقط روی اپل برنامه ریزی شده‌است و خب از این لحاظ فشار مالی وجود داشت.به ما ایمیل زده‌اند که اگر بچه‌ها سرماخوردگی داشتند نباید سرکلاس بیایند.
مریم رضایی از آلمان شهر برلین
در آلمان دانش آموزان همگی به صورت تمام وقت به مدرسه می‌روند. دختر من که کلاس هشتم است از ساعت 8 صبح تا حدود 3:30 در مدرسه و سر کلاس است و معلم‌ها مثل همیشه درس‌هایشان را می‌دهند منتهی یک نرم افزاری به بچه‌ها معرفی کردند که اگر شرایط اضطراری شد بچه‌ها بتوانند از آن نرم افزار استفاده کنند. تا زمانی که منطقه به لحاظ شرایط کرونایی به منطقه قرمز تبدیل نشده‌است بچه‌ها حضوری به مدرسه می‌روند.
نکته جالب در آلمان این است که خانواده‌های آلمانی برعکس خانواده‌های ایرانی که در اخبار می‌شنویم دوست داشتند که زودتر مدارس باز شود تا بچه‌ها را به مدرسه بفرستند. من زیاد شنیدم که به بسته بودن مدارس اعتراض داشتند و یا می‌گفتند چرا بچه‌ها هر روز نباید به مدرسه بروند به خصوص زمانی که قرنطینه خیلی سفت و سخت بود. چون اینجا به این شکل است که زن و شوهر هردو شاغل هستند واقعا امکان اینکه فرزندشان را جایی بگذارند وجود ندارد. در شهر برلین هم که ما زندگی می‌کنیم علاوه بر مدارس مهدکودک‌ها حتی با تمام ظرفیتشان کار می‌کنند.
در اوایل روال به این شکل بود که اگر یک مورد کرونا در کلاس پیدا می‌شد، کل مدرسه را تعطیل می‌کردند. اما در حال حاضر اینطوری نیست و گفتند چون در کلاس درس هم ماسک اجباری است اگر مورد کرونایی دیده شد فقط کسانی قرنطینه می‌شوند که تماس مستقیم با مورد کرونایی داشند. اگر کنارش می‌نشستند یا دوست نزدیک بودند.
اجبار ماسک برای دانش آموزان هم بسته به نظر خود مدرسه دارد و هر مدرسه متفاوت است. برخی سرکلاس هم اجبار ماسک دارند برخی هم ندارند.
هانیه اسماعیلی از آلاباما آمریکا
شهر ما یک شهر دانشگاهی است. بعد از باز شدن دانشگاه‌ها هم اوضاع کرونا خیلی پیشرفت کرد. البته دانشجویان شهر ما زبانزد خاص و عام در رعایت نکردن
هستند. طوریکه کرونا پارتی گرفته بودند و کلی کارهای عجیب و غریب دیگر انجام دادند که کلی انتقاد بهشان شد.
ما از ابتدا به خاطر شرایط موجود صد در صد خواهان کلاس‌های آنلاین بودیم از این روز مراکز آموزشی هم برای تدریس‌هایشان از نزم‌افزارهای مختلفی مانند webex استفاده می‌کنند. ما هرماه به مدرسه می‌رویم و تمرین‌های بچه‌ها را می‌گیریم که شامل یکسری کتاب و جزوه پرینت شده‌است و بعد نرم افزار دیگری وجود دارد که پسرم تکالیفش را از طریق آن برای معلمش ارسال می‌کند.
ما تقریبا با 4 نرم‌افزار باید کار کنیم. از طریق یکی تمرین‌ها را برایمان می‌فرستند از طریق یکی دیگر تکالیف را می‌فرستیم ولی خب اولش همه گیج می‌شدیم و یکم سخت بود که از این به آن برویم ولی الان عادت کردیم.
در آمریکا دو نوع مدرسه حضوری و غیر حضوری وجود دارد ولی طبق پرس و جوهایی که داشتم 70 درصد خانواده‌ها بچه‌هایشان را به مدرسه فرستاده‌اند. البته پسر من هم خیلی اذیت می‌شود ولی ما مطمئن بودیم که می‌خواهیم غیرحضوری درس بخواند چون سلامتی‌اش بسیار برایمان مهم‌تر است. با اینکه روی ماسک و ژل ضدعفونی تاکید می‌شود اما من وقتی مدرسه رفتم دیدم اکثر بچه‌ها ماسک‌هایشان افتاده و چون کوچک هستند حواسشان نیست ولی خب اکثر والدین چون هردو شاغل هستند و گرفتن پرستار صرفه اقتصادی ندارد از این لحاظ خانواده‌ها دوست دارند بچه‌ها را به مدرسه بفرستند.
سمیه بشارتی از هندوستان
اوضاع مدارس هند در ایام کرونا به هم ریخته شده‌است. در ابتدای کرونا دولت محلی ما اعلام کرد که آموزش آنلاین برای کلاس هفتم به پایین ممنوعه چون بچه‌ها مجبور می‌شوند 4 تا 5 ساعت پای صفحه نمایشگر بنشینند و این برایشان ضرر دارد. برای همین من و همسرم تصمیم گرفتیم حتی اگر مدارس شروع به کار کنند بچه‌ها را به مدرسه نفرستیم. با کمی مطالعه و مشورت به این نتیجه رسیدیم بچه‌ها را در خانه درس بدهیم. قرار بر این شد آموزش دروس مدرسه با من باشد و فعالیت بدنی و گردش و هواخوری را نیز همسرم به عهده بگیرد. یک ماه آموزش آنلاین مدرسه هم قوی نبود و از این رو من مجبور بودم خودم کار را به دست بگیرم و نقش معلم را بازی کنم. اما بچه‌ها از یکسری وب‌سایت‌های آموزشی بین‌المللی هم استفاده می‌کنند که البته باید برای استفاده از آن اشتراک ماهانه داشت که هزینه آن بین 10 تا 30 دلار متغیر است.
