در ابتدا به یاد داشته باشید که تنگی پیلور باعث ناراحتی شدید و استفراغ ناخوشایند پرتابه‌ای در نوزادان می‌شود. در نهایت، بروز این بیماری در بدن کودک منجر به اشتهای ضعیف، کم‌آبی و کاهش روند رشد او خواهد شد. با این حال، مداخله سریع پزشک متخصص اطفال کمک می‌کند تا از بروز این مسائل در بدن بیمار جلوگیری شود.
تنگی پیلور در نوزادان چیست؟
تنگی پیلور به ضخیم شدن عضله پیلور اشاره دارد که در محل تقاطع بین معده و روده کوچک نوزادان قرار دارد. پیلور در تنظیم جریان خون از معده به اثنی عشر که اولین بخش از روده کوچک انسان است، نقش اساسی دارد.
این عضو، نوار یا اسفنکتر عضلانی ضخیم است که مانند دریچه باز و بسته شده و امکان حرکت مواد غذایی را فراهم می‌کند. هنگامی که ماهیچه پیلور ضخیم شود، آن را منقبض کرده و از حرکت مواد غذایی در روده کوچک نوزاد جلوگیری می‌کند. در نهایت، اسفنکتر نیز ضخیم شده و تنگی پیلور را به دنبال خواهد داشت. این بیماری در علم پزشکی با نام‌های دیگری مانند تنگی پیلوریک هیپرتروفیک نوزادان، پیلوروستنوز، تنگی پیلوریک کودکان و تنگی پیلوریک نوزادان شناخته می‌شود.
علائم
نشانه‌های هشداردهنده ابتلای نوزاد به تنگی خروجی معده اینها هستند:
استفراغ جهنده پس از شیر خوردن.
ییوست و مدفوعی که حاوی بلغم (موکوس) است.
وزن نگرفتن.
بی‌حالی و فعال نبودن مانند یک نوزاد معمولی.
یک حرکت موج مانند در معده پس از شیر خوردن که از روی شکم نوزاد قابل مشاهده است.
شایعترین علامت زودرس این بیماری استفراغ غیر صفراوی می‌باشد .سن متوسط این استفراغها 6-3 هفتگی می باشد اما زمان شروع اّنها از یک هفتگی تا 5 ماهگی می‌تواند متغیر باشد و معمولا استفراغها تیپیک جهنده و غیر صفراوی در 3 هفتگی بروز می کند و به دنبال این استفراغهای مقاوم به درمان و دهیدره شدن و آلکالوز متابولیک، هایپوکالمی، و عدم وزن گیری و FTT ایجاد می شود.
از علائم دیگر این بیماران زردی می‌باشد که در 2% بیماران رخ داده و ثانویه به نقص فعالیت آنزیم ترانسفراز و نیز دهیدریشن و افزایش سیکل انتروهپاتیک است.
همچنین در این بیماران ممکن است امواج دودی (پریستالیتسم) در ناحیه اپیگاستر مشاهده شده و یک توده زیتون مانند (olive) در آن ناحیه لمس گردد.
علائم تنگی پیلور به طور کلی از سن حدود 3 هفته آغاز خواهد شد. آنها عبارتند از :
استفراغ معمولا اولین علامت تنگی پیلور است
در ابتدا ممکن است به نظر برسد که نوزاد به سادگی دارد تف می کند ، اما تمایل به سمت پیشرفت به استفراغ پرتابی دارد.
در برخی موارد ، شیر استفراغ شده ممکن است بوی بدی بدهد به دلیل آن است که با اسید معده مخلوط شده است. استفراغ صفراوی ، مایع مایل به سبزی است.
تغییرات در مدفوع
نوزادان با تنگی پیلور معمولا کمتر مدفوع می کنند که به دلیل کم یا عدم رسیدن غذا به روده ها می باشد. یبوست یا مدفوع همراه با موکوس نیز ممکن است از علائم این بیماری باشد.
عدم به دست آوردن وزن و بی حالی
اکثر نوزادان با تنگی پیلور برای به دست آوردن وزن یا کاهش وزن با شکست مواجه خواهد شد. همچنانکه بیماریرو به وخامت می گذارد ،کودکان را در معرض خطر توسعه ناهنجاری های مایع و نمک و مبتلا شدن به کم آبی می کند.
گرسنگی مداوم
نوزادانی که دچار تنگی پیلور هستند اغلب می خواهند که به زودی پس از استفراغ غذا بخورند.انقباضات معده ممکن است قبل از استفراغ به زودی پس از تغذیه متوجه انقباضات موج مانند که در سراسر قسمت فوقانی شکم کودک (پریستالسیس) حرکت می کند شوید ، این عضلات معده برای وادار کردن غذا برای عبور از خروجی پیلور در تلاشند.
کم شدن آب بدن نوزاد شما سبب می شود بدون اشک گریه کند و یا مبتلا به بی حالی شود
نوزادان کم آب کمتر از حد معمول فعال هستند ، و ممکن است دارای چشمهای گود رفته باشند، و پوست آنها ممکن است توام با چین و چروک به نظر برسد . از آنجا که کمتر ادرار تولید می کنند ممکن است بیش از 4 تا 6 ساعت بین تعویض پوشکشان فاصله باشد.
علت این بیماری چیست؟
هیچ کس نمی داند چه چیزی باعث تنگی پیلور می شود. اما دارو، هورمون ها و رشد، عواملی هستند که با تنگی پیلور در ارتباط می باشند. ژنتیک نیز ممکن است در این بین نقش داشته باشد.
اعتقاد بر این است که استفاده از اریترومایسین در ۲ هفته اول تولد، با تنگی پیلور همراه است. همچنین پزشکان ارتباطی بین استفاده از این آنتی بیوتیک توسط مادران در اواخر بارداری و ابتلای نوزاد به تنگی ماهیچه پیلور را کشف کرده اند.
تنگی پیلور در نوزادان چگونه درمان می‌شود؟
به خاطر بسپارید که جراحی سرپایی تنها روش درمان این بیماری است. سایر روش‌های مدیریت تنگی پیلور به شرح زیر می‌باشند:
1-بازگرداندن تعادل الکترولیتی بدن نوزاد
همان‌طور که قبلاً بیان شد، کودک مبتلا به تنگی پیلور دچار ضعف و کم‌آبی می‌شود؛ بنابراین، باید برای رفع سوء‌تغذیه، کم‌آبی و وضعیت قلیایی بدن او از محلول الکترولیتی داخل وریدی (IV) استفاده کرد. مایعات IV به مدت 24-48 ساعت در بیمارستان، قبل از عمل به بدن نوزاد تزریق می‌شوند.
2-پیلورومیوتومی تنگی پیلور
عمل جراحی که به منظور درمان تنگی پیلور انجام می‌شود، پیلورومیوتومی نام دارد. این عمل یا به صورت لاپاروسکوپی انجام می‌شود، یعنی از طریق یک سوراخ کوچک در شکم نوزاد یا با استفاده از برش باز. بیشتر جراحان عمل جراحی لاپاروسکوپی را جهت درمان نوزادان مبتلا به تنگی پیلور انجام می‌دهند، زیرا کمتر از جراحی باز حالت تهاجمی داشته و روند بهبودی بعد از عمل تسریع می‌بخشد.
برای این منظور، از بیهوشی عمومی استفاده می‌شود. سپس، یک شکاف کوچک در بالای ناف کودک ایجاد می‌شود. در این روش، هیچ بافتی برداشته نمی‌شود و پزشک لایه بیرونی پیلور را قطع می‌کند تا عضلات برآمده شوند. این عمل حدود 30 دقیقه طول می‌کشد. نوزاد ممکن است برای بهبودی کامل مجبور باشد حداکثر سه روز در بیمارستان بماند.
ماساژ
ماساژ آرام دست ها و پاهای نوزاد موجب می شود اضطراب از او دور شده و در درمان بیماری او موثر باشد.
حتما در صورتی که استفراغ و کاهش وزن نوزاد شدید شد او را به پزشک متخصص نشان دهید. این حالت ها می تواند منجر به کم آبی شدید بدن و مرگ نوزاد شود.
بعد از عمل نیز ممکن است نوزاد همچنان علائمی داشته باشد. استفراغ بعد از عمل جراحی، گاستریت (التهاب پوشش داخلی معده)، فتق هیاتال یا دیگر انسدادها ممکن است عوارض احتمالی این بیماری باشند.
مراقبت‌های بعد از جراحی تنگی پیلور
مراقبت‌های بعد از این عمل شامل چندین مرحله است. در ادامه این مقاله، نکات ساده‌ای در مورد مراقبت‌های بعد از جراحی تنگی پیلور ارائه شده است که مهم‌ترین این موارد به شرح زیر می‌باشند:
استفراغ نوزاد برای مدتی ادامه خواهد یافت
به یاد داشته باشید که نوزاد تا سه روز بعد از عمل، استفراغ می‌کند. طبیعی است که معده این نوزادان، محتویات داخل روده را آزاد کند. با این وجود، استفراغ نوزادان بعد از جراحی تنگی پیلور نادر است؛ نیروی آن کمتر از قبل می‌باشد.
تغذیه نوزاد را می‌توان ظرف 24 ساعت پس از عمل از سر گرفت
بسته به وضعیت سلامت عمومی کودک، پزشک معالج ممکن است ظرف دو تا شش ساعت بعد از عمل، توصیه کند که بیمار تغذیه شود. در ابتدا، فقط محلول‌های شیر/ شیر خشک و الکترولیت به نوزاد داده می‌شود.
همان‌طور که گفته شد طبیعی است که کودک بعد از مصرف این مواد غذایی استفراغ کند؛ بنابراین نگران نباشید! به تدریج می‌توانید وعده‌های غذایی فرزند خود را تا روز سوم افزایش دهید.
هنگامی که در خانه هستید، طبق معمول فرزند خود را تغذیه کنید
نوزادان بزرگ تر که مواد غذایی جامد نیز می‌خورند، می‌توانند ابتدا پوره و مواد غذایی مایع را بخورند. غذای جامد را می‌توان به تدریج در وعده‌های غذایی فرزند بیمار خود قرار داد.
ضد درد و آنتی‌اسید نیز ممکن است برای بیمار تجویز شود
لازم است بدانید که محل عمل کودک برای چند روز درد خواهد داشت؛ بنابراین، پزشک ممکن است برای دو هفته بعد از عمل استامینوفن (پاراستامول) را تجویز کند. برای کاهش استفراغ کودک نیز می‌توان آنتی‌اسید استفاده کرد.
کودک در طی یک هفته پس از عمل، سلامتی خود را به دست می‌آورد؛ اما محل جراحی هنوز هم به مراقبت زیادی احتیاج دارد.
محل جراحی را خشک نگه دارید
برای تسریع در روند بهبودی فرزند خود، بخیه‌ها را هوادهی کنید. کودک خود را تا زمان بهبودی حمام نبرید؛ قبل از مرخصی نیز در مورد اولین حمام فرزند خود با پزشک مشورت کنید.
در این دوران، می‌توانید کودک خود را به طور اسفنجی تمیز کنید؛ اما اطمینان حاصل کنید که ناحیه اطراف برش خشک بماند. نوار جراحی را از روی برش برندارید؛ حتی زمانی که به نظر می‌رسد پوست آن بهبود یافته است.
پیگیری ویزیت بیمار در بیمارستان بسیار حیاتی است
کودک را یک هفته یا ده روز پس از عمل به بیمارستان یا مطب پزشک معالج ببرید. پزشک محل جراحی را بررسی کرده، نوار جراحی را برداشته و شما را در برای تسریع روند بهبودی کودک راهنمایی می‌کند.
تا زمان بهبودی کامل، به مراقبت از محل برش فرزند خود بپردازید
تا زمانی که محل برش به طور کامل بهبود نیافته، بخیه‌ها و نوار جراحی برداشته نشده است، باید اطمینان حاصل کنید که این محل عاری از عفونت باشد. اگر به خوبی از فرزند خود مراقبت کنید؛ محل برش به ندرت ورم می‌کند.
عوارض
تنگی پیلور می تواند به منجر به عدم تعادل الکترولیتها ومواد معدنی مانند کلرید و پتاسیم ، که با گردش در مایعات بدن به تنظیم بسیاری از توابع حیاتی مانند ضربان قلب کمک می کنند. هنگامی که کودک مکررا دچار استفراغ شود ، کم آبی بدن و عدم تعادل الکترولیت ها در نهایت رخ می دهد.
سوزش معده . استفراغ مکرر می تواند معده کودک را تحریک کند. این تحریک حتی ممکن است باعث خونریزی خفیف شود.
زردی به ندرت ، نوزادانی که تنگی پیلور دارند به زردی دچار می شوند تغییر رنگ پوست و چشم به سمت زردی ناشی از انباشته شدن ماده ترشح شده توسط کبد به نام بیلی روبین است.
کدام نوزادان در معرض خطر بیشتری برای تنگی پیلور هستند؟
تنگی پیلور (PS) در یک نفر از هر 500 تا 1،000 تولد زنده رخ می دهد.
نوزادان 2 تا 8 هفته در بالاترین خطر هستند.
در سفیدپوستان به نظر می رسد توسعه تنگی پیلور شایع تر از نوزادان نژاد های دیگر باشد.
پسران دچار تنگی پیلور چهار تا پنج برابر بیشتر از دختران هستند.
تنگی پیلور ممکن است به ارث برده شود و چند تن از اعضای یک خانواده ممکن است این مشکل را در مراحل ابتدایی داشته باشند.
چگونه می‌توان خطر بروز تنگی پیلور در نوزادان را به حداقل رساند؟
از آنجایی که این بیماری به طور خود به خودی رخ می‌دهد و دلایل بروز آن ناشناخته است، نمی‌توان از بروز تنگی پیلور در بدن نوزادان جلوگیری کرد. با این وجود، شما می‌توانید خطر مبتلا شدن فرزند خود به این بیماری را به حداقل برسانید.
آیا به یاد دارید که بیان شد، اگر مادری در 9 ماه دوران بارداری یا یک ماه بعد از زایمان سیگار کشیده یا اریترومایسین مصرف کند، می‌تواند خطر ابتلا به تنگی پیلور را در بدن فرزند خود افزایش دهد؟ از این رو، بهتر است از این کارها جلوگیری شود تا خطر ابتلا به تنگی پیلور به حداقل برسد.
همچنین، به کمک پزشک متخصص اطفال، وضعیت سلامتی فرزند خود را بررسی کنید. اگر کودک شما در هر یک از گروه‌های خطر قرار دارد، مانند کودک پسر، فرزند اول و غیره، با مراجعه منظم به پزشک متخصص اطفال، از سلامت او مطمئن شوید. تشخیص به موقع تضمین می‌کند که نوزاد رنج کمتری کشیده و در سریع‌ترین زمان ممکن بهبود می‌یابد.1
