در این گزارش مهارتی، به برخی از آداب لازم و واجب همسرداری در ماه مبارک می‌پردازیم تا کامی شیرین و لبی خندان و خانه‌ای پر از مهر و رحمت داشته باشیم.
«من روزه‌ام، ضعف کردم، اصلا هم حال و حوصله‌تو ندارم! خودت هر چی دلت می‌خواد برای افطار درست کن؛ یا برو از بیرون غذا بگیر؛ مگه نمی‌بینی دارم قرآن می‌خونم! ماه رمضونه ها!» این‌ها جملات زنی است که معنای حقیقی ماه مبارک را درک نکرده و در فاصله‌ای دست‌ساز یا همان ناخودآگاه‌ساز، بدون اینکه بداند دارد چه آسیبی به زندگی مشترکش می‌زند به آن دچار شده است.
«روزهای که باش! قرار نیست خونه رو به امون خدا رها کنی. بلند شو ببینم. خسته و کوفته و با دهن خشک از کله سحر تا بوق سگ یه نفس و با زبون روزه سرکارم اما میام می‌بینم خانم، قرآن به دست نشسته و هیچی روی گاز نیست! توی اون قرآن ننوشته به شوهرت برس؟!» و این‌ها جواب مردی است که او هم نمی‌داند همسرداری آدابی دارد که در ماه مبارک، خاص‌تر و مهم‌تر می‌شود و اگر این آداب را رعایت نکنیم، چالش‌های تلخ بزرگی را پیش رو خواهیم داشت.
فرصت تقویت روابط انسانی
ماه رمضان، به همان اندازه که زمان ناب اتصال روح به عالم ملکوت است، بهترین فرصت برای تقویت روابط انسانی، خانوادگی و زناشویی هم هست. روزه‌داری به عنوان یک ماراتن ۳۰ روزه‌ی مبارزه با نفس، مثل یک تمرین معنوی و اخلاقی، می‌تواند طاقت زن و مرد را برای رسیدن به صبر، درک متقابل، همدلی و حتی مهربانی در زندگی مشترک‌شان بهبود ببخشد و بازسازی کند. به همین خاطر، در این گزارش مهارتی، به برخی از آداب لازم و واجب همسرداری در ماه مبارک می‌پردازیم تا کامی شیرین و لبی خندان و خانه‌ای پر از مهر و رحمت داشته باشیم.
صبوری و درک متقابل
دهان خشک، صدای قار و قور درآمده شکم، ضعف و کاهش انرژی، همه جزو دلایلی است که می‌تواند زن و مرد روزه‌دار یک خانه را کلافه کند اما این روزها که روزهای معمولی نیست؛ آدم روزه‌دار باید روزه‌داری‌اش به نتیجه‌ای مثل صبور شدن برسد؛ پیامبر رحمت صل الله علیه و آله و سلم فرموده: «ماه رمضان، ماه صبر است و همانا پاداش صبر، بهشت است.»
پس با توجه به این حدیث، اینکه زن با دیدن مرد و مرد با دیدن زن مثل خروس جنگی به پر و بال هم نپیچند و ادب روزه‌داری‌شان را با صبر و تحمل و جلوگیری از بحث‌های بی‌مورد به جا بیاورند شرط است. وقتی تمرین کردیم که از شرایط همدیگر درک متقابل داشته باشیم و درباره‌اش حرف بزنیم، آرامش خانه‌مان را حفظ کرده‌ایم.
مشارکت در امور خانه و سفره افطار
درست است که غذا پختن هنر یک زن به حساب می‌آید اما وظیفه او نیست. امام علی علیه السلام در روایتی با اشاره به سبک زندگی رسول الله فرموده: «پیامبر شیر گوسفند را خود می‌دوشید، کفش خود را وصله می‌زد و در کارهای خانه به خانواده‌اش کمک می‌کرد.» این برش از زندگی پیامبر صل الله علیه و آله و سلم نشان می‌دهد که ایشان کارهای خانه را صرفاً وظیفه زن نمی‌دانستند و با وجود عظمت جایگاه اما خودشان در انجام این امور مشارکت می‌کردند.
در واقع، یک زن، بیشتر از اینکه همسر یا مادر باشد یک انسان است که نیاز به کمک مَردش دارد، پس چقدر زیباتر می‌شد که اگر آقای همسر حتی اگر آشپزی بلد نیست اما گاهی موقع چیدن سفره سحری و افطار کنار دست خانمش بایستد و با مهربانی و صمیمانه در آماده کردن غذاها و چیدن و جمع کردن سفره غذا کمکش دهد. این حرکت نه تنها فشار کاری را کمتر می‌کند بلکه باعث می‌شود که همدلی و مشارکت بین زن و مرد جاری شود.
گفت‌وگوهای معنوی و صمیمی
برای یک آدم و حوای عاشق‌پیشه شدن که حتی به خاطر هم، از بهشت بیرون انداخته می‌شوید و به شوق هم، دعای توبه می‌خوانید تا دوباره به بهشت برسید فقط به گفت‌وگوهای دلبرانه و عاشقانه نیاز نیست. بُعد معنوی فطرت انسان به گفت‌وگوهای معنوی و صمیمی‌ای نیاز دارد که راه رسیدن دو نفره به خدا را نشانش می‌دهند. پیامبر صل الله علیه و آله و سلم در حدیثی به این موضوع توصیه فرموده که: «اگر مرد، همسرش را در شب بیدار کند و با هم دو رکعت نماز بخوانند، از جمله کسانی نوشته می‌شوند که خدا را بسیار یاد می‌کنند.»
این حدیث اهمیت عبادات خانوادگی و اثرات نورانی آن را در زندگی مشترک نشان می‌دهد، پس لطفا این را از آداب همسرداری در ماه رمضان بدانید که حتما گفت‌وگوهای معنوی داشته باشید، با هم قرآن و دعا قرائت کنید و زن برای نماز به مردش اقتدا کند؛ این اشتراک اعمال معنوی و دینی، رابطه عاطفی‌تان را تقویت می‌کند.
مدیریت تغذیه و سلامت همسر
امام صادق علیه السلام در توصیه‌ای مهم فرموده: «هیچ حقی از حقوق بدن بر صاحبش واجب‌تر از این نیست که او را با غذای حلال تغذیه کند و به وسیله آن برای طاعت خداوند نیرومندش سازد.» مرد خانه که رزق حلال را می‌آوَرَد و تکلیفش مشخص است اما زن باید حواسش به تغذیه مردش باشد؛ مردها به دلیل فعالیت بدنی و حضور بیشتر در اجتماع، کالری زیادی را می‌سوزانند و روزه‌داری ممکن است در کنار این سوخت‌وساز بدنی در خلق و خوی‌شان تاثیر بگذارد.
پس یک زن مهربان و همدل که آداب همسرداری در ماه مبارک را بلد است همیشه چهار دانگ حواسش را به این می‌دهد که غذاهایی سالم و مقوی را برای تامین انرژی از دست رفته همسرش پخت کند.
البته پرهیز از اسراف نکته مهم این بخش از آداب همسرداری است که مدیریت اقتصادی جیب آقای همسر را هم به دنبال دارد.
احترام به نیازهای روحی و جسمی همسر
روزه‌داری نباید مانع ابراز علاقه و محبت بین زن و مرد خانه شود و آن‌ها را از هم دور کند. پیامبر مهربانی‌ها صل الله علیه و آله و سلم با تاکید بر این موضوع فرموده: «اینکه مرد به همسرش بگوید دوستت دارم هرگز از قلب او بیرون نمی‌رود.» راستی، شما دوستت دارم‌های ماه رمضانی‌تان را شمرده‌اید؟ یادتان نرود که هر چه بیشتر، پیوندتان محکم‌تر و خانه‌تان نورانی‌تر.
محبت کلامی، توجه به احساسات و مراقبت از یکدیگر در این ماه، باعث می‌شود که خانم و آقایی که آداب همسرداری در ماه رمضان را می‌دانند و اجرایی‌اش می‌کنند، چند قدم از زن و مردهای حواس‌پرت برای داشتن یک زندگی شیرین و خانه‌ای گرم و صمیمی جلوتر باشند. همچنین احترام به نیازهای همسر و درک شرایط او در این ماه، از اهمیت زیادی برخوردار است.
ماهی برای عاشق‌تر شدن
برخلاف تصور اشتباهی که از ماه رمضان ممکن است در ذهن‌مان شکل گرفته باشد، این ماه، پُلی برای رشد و سعادت فردی نیست. در این ماه، درهای رحمت پروردگار به روی همه آدم‌ها باز است و بهتر نیست که رستگاری خانوادگی را تجربه کنیم؟ چرا که خانواده، محبوب‌ترین بنیان نزد خدا می‌باشد که برای حفظ و مستحکم کردنش توصیه‌های بی‌شماری در دین اسلام شده است.
پس بیایید که با ایجاد همدلی، صمیمیت، صبر، درک متقابل و مشارکت در امور یکدیگر، یا حتی از همین امروز، با یک جمله محبت‌آمیز یا یک لیوان آب خنکِ موقع افطار برای همسرمان، گرمای عشق را در این ماه بیشتر کنیم و از این ماه مبارک برای تقویت عشق و آرامش در زندگی مشترک‌مان بهره ببریم و آن را فرصتی برای نوسازی روابط زناشویی و شیرین‌تر کردن زندگی‌مان بدانیم.
