غزه، این قطعه کوچک از خاک فلسطین، سالهاست که به بزرگترین زندان باز جهان تبدیل شده است. مردمی که در این سرزمین زندگی میکنند، هر روز با درد، رنج و تحقیر دست و پنجه نرم میکنند. محاصره ناعادلانه، حملات نظامی مکرر، و سیاستهای سرکوبگرانه رژیم صهیونیستی با حمایت بیچون و چرای آمریکا، زندگی را برای ساکنان غزه به جهنمی غیرقابل تحمل تبدیل کرده است. این نوشتار تلاش میکند تا با نگاهی عمیقتر به وضعیت اسفبار مردم غزه، نقش آمریکا و رژیم صهیونیستی در این فاجعه انسانی را بررسی کند.
غزه؛ زندانی بزرگ زیر آسمان آهن و آتش
غزه، با مساحتی حدود ۳۶۵ کیلومتر مربع، یکی از متراکمترین مناطق جهان از نظر جمعیت است. بیش از دو میلیون نفر در این سرزمین محصور زندگی میکنند که بسیاری از آنها آوارگانی هستند که در سالهای مختلف از دیگر نقاط فلسطین به غزه رانده شدهاند. از سال ۲۰۰۷، این منطقه تحت محاصره کامل رژیم صهیونیستی قرار گرفته است. زمین، دریا و هوا—همه راههای ورود و خروج به غزه تحت کنترل این رژیم است. حتی واردات کالاهای اساسی مانند غذا، دارو و سوخت نیز به شدت محدود شده است. این محاصره ناعادلانه، اقتصاد غزه را نابود کرده و زندگی روزمره مردم را به یک چالش دائمی تبدیل کرده است.
بحران برق یکی از واضحترین نمونههای این محاصره غیرانسانی است. بسیاری از خانوادهها تنها چند ساعت در روز به برق دسترسی دارند. بیمارستانها، که با کمبود شدید تجهیزات و دارو مواجه هستند، مجبورند با ژنراتورهای فرسوده کار کنند، و گاهی اوقات حتی این ژنراتورها نیز به دلیل کمبود سوخت از کار میافتند. بیماران، بهویژه کودکان و سالخوردگان، هر روز به دلیل نبود امکانات درمانی جان خود را از دست میدهند. سازمانهای بینالمللی بارها هشدار دادهاند که وضعیت بهداشتی در غزه به مرحله فاجعهبار رسیده است، اما این هشدارها نادیده گرفته میشوند.
جنگهای ویرانگر و کشتار غیرنظامیان
رژیم صهیونیستی در سالهای اخیر بارها به غزه حمله کرده و هزاران غیرنظامی را به کام مرگ فرستاده است. جنگهای ۲۰۰۸-۲۰۰۹، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ تنها نمونههایی از این حملات وحشیانه هستند. در جنگ ۲۰۱۴، بیش از ۲۲۰۰ فلسطینی، از جمله صدها کودک، کشته شدند. خانهها، مدارس، بیمارستانها و حتی مساجد مورد هدف قرار گرفتند. سازمانهای حقوق بشری این حملات را جنایت جنگی خواندهاند، اما جامعه بینالمللی، بهویژه آمریکا، همواره از این رژیم حمایت کرده است.
در ماههای اخیر نیز خشونتها در غزه تشدید شده است. حملات هوایی و توپخانهای رژیم صهیونیستی بار دیگر جان غیرنظامیان را گرفته است. کودکان بسیاری در این حملات کشته یا معلول شدهاند. خانوادههایی که یکباره همه چیز خود را از دست دادهاند، حالا باید در میان آوارها به دنبال جانپناه بگردند. رواندرمانگران در غزه از افزایش شدید اختلالات روانی در بین کودکان خبر میدهند. ترس دائمی از بمباران، شببیداریها و کابوسهای شبانه، زندگی را برای نسل آینده فلسطین به جهنم تبدیل کرده است.
نقش آمریکا در ادامه این فاجعه
آمریکا، بهعنوان حامی اصلی رژیم صهیونیستی، نقش کلیدی در ادامه این وضعیت دارد. سالانه میلیاردها دلار کمک نظامی به این رژیم داده میشود تا سلاحهای پیشرفتهتری برای کشتار فلسطینیها بخرد. آمریکا در سازمان ملل متحد نیز همواره از قطعنامههای ضدصهیونیستی جلوگیری میکند. وتوهای مکرر آمریکا در شورای امنیت باعث شده است که رژیم صهیونیستی با اطمینان خاطر به جنایتهای خود ادامه دهد.
علاوه بر این، آمریکا تلاش میکند تا هرگونه مقاومت فلسطینیها را تروریسم جلوه دهد. در حالی که مردم غزه حق دفاع از خود در برابر اشغالگران را دارند، آمریکا و متحدانش هرگونه مبارزه برای آزادی را محکوم میکنند. این دوگانگی در سیاستهای آمریکا به وضوح نشان میدهد که حقوق بشر تنها زمانی برای آنها اهمیت دارد که با منافعشان همسو باشد.
جامعه جهانی در قبال فاجعه غزه سکوت اختیار کرده است. سازمانهای بینالمللی اگرچه گاهی گزارشهایی منتشر میکنند، اما عملاً هیچ اقدام موثری برای پایان دادن به این محاصره و جنایات انجام نمیدهند. رسانههای غربی نیز با سانسور و تحریف واقعیتها، جنایات رژیم صهیونیستی را توجیه میکنند. در بسیاری از موارد، کشتهشدگان فلسطینی به عنوان "تلفات جانبی" معرفی میشوند، در حالی که کودکان و زنان بیگناه قربانی سیاستهای وحشیانه یک رژیم اشغالگر هستند.
امید به آینده؛ مقاومت مردم فلسطین
با وجود همه این فشارها، مردم غزه تسلیم نشدهاند. مقاومت آنها در برابر ظلم و اشغالگری الهامبخش بسیاری از آزادیخواهان جهان است. جنبشهای مردمی، نهادهای حقوق بشری و فعالان فلسطینی همچنان به مبارزه خود ادامه میدهند. امید به آزادی و عدالت هنوز در دل مردم فلسطین زنده است.
اما این راه دشوار تنها با همبستگی جهانی میتواند به نتیجه برسد. جهان باید فریاد مردم غزه را بشنود و در برابر این بیعدالتی سکوت نکند. آمریکا و رژیم صهیونیستی باید پاسخگوی جنایتهای خود باشند. تا زمانی که این ظلم ادامه دارد، مقاومت فلسطین نیز پابرجا خواهد ماند