بهزاد خلیلی جمعیت پژوه و کارشناس حوزه خانواده اظهار کرد: در پیمایش‌های معتبر ملی مشخص شده است که مهمترین دلایل عدم تمایل ایرانیان به فرزند آوری و یا انتخاب تک فرزندی ، به ترتیب اولویت در مواردی چون نگرانی از آینده فرزند، ترس از عدم تربیت صحیح وی و در نهایت مشکلات و مسائل اقتصادی پیش روی آن‌ها خلاصه می‌شود.
وی تصریح کرد: ایرانی‌ها به شدت دوست دارند که فرزندشان در همه امور موفق شود و متاسفانه تعریف درستی از موفقیت ندارند و می‌خواهند به هر قیمتی شده همه امکانات را برای او مهیا کنند و در تکاپوی فعلی تربیت درست کودک را فراموش می‌کنند.
این خانواده پژوه اضافه کرد: مسئولیت پذیری فرزندان کلید واژه جدی و اصلی برای گسترش و تشکیل خانواده است و افراد پس از ازدواج و تصمیم به فرزند دار شدن باید به طور جدی به این موضوع بیندیشند و متاسفانه نظام آموزشی فعلی هم توجهی به این مسئله ندارد.
خلیلی خاطرنشان کرد: ترس از فرزند آوری در حال حاضر بین افراد زیاد شده است و علت عمده آن نظام تربیتی غلط سالهای قبل است که فرزندان را بدون هیچ گونه مسئولیت پذیری بار آورده است.
وی تاکید کرد: نظام آموزشی تنها آموزش زبانها و دروس مختلف نیست و باید در این نظام تاثیرگذار، به محور اصلی یعنی "خانواده" هم توجه شود.
این کارشناس حوزه خانواده یادآور شد: بحث حمایت از فرزند آوری خانواده‌ها و تخصیص بودجه خاصی به آن بحثی قانونی است که باید مدنظر دولت قرار بگیرد.
خلیلی تصریح کرد: همه ایرانیان می‌دانند که فضای مجازی باید پیوست داشته باشد اما هیچکس نیامده که مثل سایر نقاط دنیا تبیین کند که کودک موجودی بسیار حساس و تاثیر پذیر است و در این فضا نیاز به مراقبت و محافظت شدید دارد.
وی اضافه کرد: رها شدگی کودکان در فضای مجازی به معنای آزادی نیست و به معنای خیانت هم در حق خود کودک و هم در حق کشور است و در سایر کشورهای دنیا این حقوق رعایت می‌شود.
این جمعیت پژوه اظهار کرد: مسئله شیوه حضور کودکان در فضای مجازی و استفاده از بسترهای اینترنتی باید به طور جدی توسط مسئولان مورد رسیدگی قرار بگیرد و باید اینترنت مختص آن‌ها را طراحی و مورد استفاده قرار دهیم.
خلیلی خاطرنشان کرد: در شرایط فعلی که شیوع بیماری کرونا باعث شده است استفاده کودکان و نوجوانان از اینترنت افزایش پیدا کند، حکم می‌کند که مدیران مربوطه به فکر ایجاد اینترنت امن برای کودکان باشند.
وی اضافه کرد: در صورت عدم توجه مسئولین به موضوع فوق دیگر از هویت و امید کودک ایرانی چیزی باقی نمی‌ماند.
